به عبارت ساده لباس مجلسی هفت تیر سبک غالب است که توسط مد برای پوشیدن در شب تجویز می شود. اگرچه در تعریف اصلی آن ساده است، اما انتظارات پیچیده ای در رابطه با مناسب بودن لباس مد روز برای شب وجود دارد.
صرف نظر از دوران، لباس شب به طور پیچیده ای با مد روز مرتبط است، با ویژگی های خاصی که آن را از لباس های روزمره متمایز می کند.
لباس مجلسی یک فرم خاص از لباس است که زنانگی یک زن را تقویت می کند و اغلب خواستگاری او را اعلام می کند.
به طور کلی، یقه ها کم، اندام ها محکم، بازوها برهنه، و دامن ها به طرز عجیبی طراحی شده اند. سطوح پارچه از بازتابنده تا مات، بافت تا صاف و نرم تا سفت متفاوت است. مانتوها ممکن است گشاد باشند یا بدن را در آغوش بگیرند و بر هر انحنا و تورم تاکید کنند. صرف نظر از این تمایزات، تأکید کلی بر بدن زن وجود دارد.
در بسیاری از موارد روی خود لباس. در طی دهه‌ها، لباس‌های زیر نقش مهمی در تغییر شکل بدن به شکل ظاهری دلخواه، از کرست‌ها و کت‌های کتانی قرن نوزدهم گرفته تا شلنگ‌های کنترل‌کننده جوراب شلواری و واندربراهای روکش دار قرن بیست و یکم داشته‌اند.
اگرچه لباس مجلسی رسمی دربار برای قرن ها وجود داشته است، اما در میان مورخان لباس اتفاق نظر وجود دارد که لباس مجلسی به عنوان یک دسته بندی مجزا در اواسط دهه 1820 تحقق یافت.
احتمالاً تصادفی نیست که این نوع لباس تقریباً همزمان با ظهور جنبش رمانتیک در هنر و ادبیات به عنوان تأثیری در فرهنگ اروپایی و آمریکایی ظاهر شد.
رمانتیک ها بر اشتیاق و احساسات تاکید داشتند و بیشتر بر عشق تاکید داشتند تا وظیفه. سایر عوامل فرهنگی مانند افزایش تولید پارچه، صنعت نساجی پررونق، و گسترش صنعت پوشاک آماده منجر به افزایش دسترسی به منابع در دهه 1820 مد تقریباً دموکراتیک شده بود.
